Eindeloos overleg, ellenlange documenten en IT-trajecten vooraf gedoemd om te mislukken; ook de georganiseerde sport heeft er (nog) mee te maken. In november bezochten we ING al om meer te horen over agile, een framework om gestructureerd en iteratief samen te werken. Inmiddels worden bij verschillende sportbonden de eerste implementaties van agile werken getest (met succes!).
Behalve het proces zelf zijn we ook benieuwd hoe we projecten inhoudelijk slimmer kunnen aanpakken zodat we met meer plezier en succes kunnen samenwerken. Want hoe agile we ook werken, zolang we onze ideeën uitschrijven vanachter onze laptops zullen we elkaar nooit echt begrijpen, overtuigen of inspireren.
Daarom nodigden we Frederique Marks van Visual Marks en Bob van Weert en Bram Joosten van The Disruptors uit voor een workshop Visual Storytelling & Design Thinking. Een dag vol voorbeelden en oefeningen. Conclusie? Het is soms meestal een beter idee om:
In dit blog een kort visueel verslag van deze leerzame dag bij De Weerelt van Sport.
De eerste helft van de dag stond in het teken van visueel verhalen vertellen. De kunst van verhalen vertellen is zo oud als de mensheid. Verhalen raken ons gevoel en fascineren. Daardoor wordt het overdragen van kennis, informatie en ervaringen een stuk makkelijker en effectiever.
In een wereld met voortdurende afleiding is opvallen steeds lastiger. Zo ook het opvallen bij je collega’s. Hoe krijg je jouw idee nog onder de aandacht? Met lange lappen tekst zoals deze? Nee! Spreek tot de verbeelding met een tekening of foto: zorg dat de ontvanger in één oogopslag begrijpt wat jij bedoelt.
Dus, als voorbeeld:
Tijdens de workshop visual storytelling kwam ook The Hero’s Journey aan bod, een formule om met meer overtuigingskracht verhalen te vertellen. Succesvol gebleken in eeuwenoude mythen, sagen, en Hollywood. Maar de formule kan ook gebruikt worden in een professionele omgeving. Het hoofdpersonage (de held) ben je dan niet zelf, maar is bijvoorbeeld je eindgebruiker of een stakeholder.
In het verhaal maakt de held een reis die via een aantal vaste fases (pieken en dalen) verloopt. De fases zijn herkenbaar voor de ontvanger. Ze spreken daarom het inlevingsvermogen aan. Doordat ze visueel worden overgedragen, trekken ze de aandacht en blijven ze hangen, in tegenstelling tot lange lappen tekst.
Een goed voorbeeld van een hero’s journey hiervan is de customer journey (klantreis), een methode die ook binnen de georganiseerde sportwereld wordt ingezet bij de ontwikkeling van nieuw sportaanbod.
Na een korte energizer startte het tweede deel van de workshop met Design Thinking. Een methodologie om iteratief en creatief complexe problemen op te lossen. Onderstaande tekening visualiseert de 5 fases:
In de eerste twee fases (emphathise en define) staat het vinden en begrijpen van het probleem centraal. Dat betekent: praten met en observeren van gebruikers, valideren van aannames en vooral nog niet denken in oplossingen.
In de volgende fase (ideate) staat het genereren van alle mogelijke oplossingen centraal. Dat gebeurt afzonderlijk van elkaar (bijvoorbeeld met post-its) en nog zonder te oordelen over de haalbaarheid van bepaalde oplossingen. Door de ideeën vervolgens met elkaar te bespreken en ze te combineren ontstaan weer nieuwe inzichten en oplossingen, die in de volgende fase (prototype) getest kunnen worden.
Belangrijk in deze fase is om de oplossing op te knippen in kleine stukjes en de meest risicovolle aannames (de aannames waarop je idee het zwaarst leunt maar waarvan je het minst zeker bent of ze waar zijn) als eerst te testen in de praktijk. Dus met echte gebruikers, en met een of meer prototypes. Het prototype hoeft niet per se mooi of af te zijn. Het gaat immers om het testen van je aannames en ideeën uit voorgaande fases, nog niet om het maken van een gelikt eindproduct.
Door het design thinking proces continu en iteratief te doorlopen kunnen inzichten uit de voorafgaande fases stapsgewijs geïmplementeerd worden, en aangepast waar nodig. Mantra hierbij: fail often to success sooner.
Tijdens de workshop zijn we zelf ook aan de slag gegaan met design thinking. De eerste stappen van het traject zijn daarbij doorlopen. Bij het empathiseren en definiëren van het probleem stonden werknemers in de sport centraal. Door te interviewen en door te vragen (waarom, waarom, waarom) ontstond een lijst met inzichten. Deze inzichten werd gebruikt om een centrale probleemstelling te formuleren. Op basis van deze probleemstelling is in groepjes gewerkt naar meerdere mogelijke oplossingen. Deze oplossingen zijn besproken, geclusterd en verder uitgewerkt. Aan het eind van de dag zijn de verschillende ideeen aan elkaar gepresenteerd.
De volgende stap? Echt testen in de praktijk! Hou onze sociale kanalen en dit blog in de gaten om meer weten over de concrete uitkomsten van deze design thinking workshop.
Ontvang de nieuwsbrief over de transitie in de sport.
