In deze serie vertellen de 10 ‘first generation’ Frontrunners over hun jaar als Frontrunner. Wat ging er goed? Wat kon er beter? Hoe hebben de Frontrunners zichzelf ontwikkeld? En hoe kijken ze naar hun eigen organisatie en de georganiseerde sport in Nederland in algemene zin?
‘Ha Marthijn, ik heb je een mail doorgestuurd. Zie je kans deze even te lezen?’. Het is half april 2018 wanneer ik door mijn leidinggevende gevraagd wordt even naar de vacature voor de Frontrunners te kijken. ‘Huh? Frontrunners? NL Sport? Sporttransitie? Nooit van gehoord. Maar oké, stuur maar door!’
Sinds augustus 2017 ben ik werkzaam voor de Nederlandse Tafeltennisbond (NTTB) dus nog vrij onervaren en ontvankelijk voor alles wat de wereld van de sport mij te bieden heeft. Daarbij: een jaar lang één dag in de week investeren in je eigen ontwikkeling, in je eigen organisatie én de sportwereld in z’n algemeenheid? Hoe gaaf is dat! Natuurlijk zeg ik ‘Ja!’.
24 mei 2018. De startbijeenkomst met ons Frontrunner-team 1.0. Tien bloedfanatieke , ambitieuze en gedreven sportprofessionals zien elkaar voor het eerst in levende lijve op het sportpark van SV Kampong. (die locatie is natuurlijk niet voor niets gekozen. Het is de grootste omni-sportvereniging van Nederland met meer dan 6.000 leden.) Direct is de klik daar. Ondanks onze verschillende achtergronden, disciplines, kennis en ervaringen spreken we dezelfde taal en hebben we eenzelfde gemeenschappelijke deler: de sport verder helpen zich te ontwikkelen. De #sporttransitie aanjagen. De sport laat een hoop kansen liggen, maatschappelijke- en technologische ontwikkelingen verliezen we uit het oog. Innovatie, investeren en ondernemerschap zijn vieze woorden en we branden zeker niet onze vingers aan verandermanagement en de organisatieculturen. Daarnaast zijn we dol op het schrijven van dikke projectplannen waarin weinig ruimte is voor flexibiliteit en wendbaarheid. We beschrijven alle risico’s vooraf om onszelf in te dekken. Maar waar doen we het allemaal voor? Voor onszelf? Onze achterban? Politieke belangen? Heilige huisjes in stand houden? Of…. stellen we de sporter centraal?
De #sporttransitie met elkaar doormaken vraagt een verander-mindset. Al vroeg in ons traject kwamen hier achter. Willen we wel écht veranderen? En zo ja, wat vraagt dat van ons als medewerker in de sport, de organisatie(structuur), de cultuur?
Vraag een willekeurige medewerker uit de sportwereld of de sporter centraal dient te staan en het antwoord zal hetzelfde zijn. Natuurlijk! Maar zijn we daadwerkelijk zo georganiseerd en stellen we cultuur, structuur en werkwijzen hieraan ondergeschikt? Nee. De maatschappij verandert in sneltreinvaart maar wij blijven vooral dat geen doen wat we altijd hebben gedaan. Lekker veilig. Innoveren, wendbaar en flexibel opstellen, inspelen op de veranderende behoefte van de sporter vinden we eng. Waarom?
Falen, bang om fouten te maken. Bang om misstappen te begaan die van invloed zijn op je functioneren. Bang voor de reacties van je achterban. Het afgelopen jaar kwam dit thema terug in de sessies, bezoeken van organisaties en gesprekken die we met de Frontrunners gevoerd hebben. We hebben hier met elkaar nog heel wat stappen te zetten maar een we zijn op weg. De Faalkunde sessie met zes directeuren, De Goed-Fout-Avond in januari, de sessie met het Instituut voor Briljante Mislukkingen en het delen van alle inspirerende en waardevolle ontmoetingen middels de blogs en social media hebben daar beetje bij beetje aan bijgedragen. Bonden komen in beweging, innovaties vinden plaats, werkwijzen worden tegen het licht gehouden en ook worden (bonds)structuren ter discussie gesteld. Kortom: we zijn in beweging!
Een jaar lang de rol van Frontrunner vervullen heeft mij een hoop opgeleverd. Elke twee weken met de Frontrunner groep bij elkaar komen. Cases bespreken, gave en inspirerende locaties bezoeken, blogs schrijven, sessies voor de sportwereld organiseren, gesprekken met directies en medewerkers voeren. Het was een fantastische reis die ik voor geen goud had willen missen. En ja, het Frontrunnerprogramma krijgt een vervolg met de Next Generation (Frontrunners 2.0. Ben jij het afgelopen jaar geprikkeld, voel je de #sporttransitie in je lijf en wil jij dit komend jaar nog eens extra aanjagen? Meld je dan aan!
Ontvang de nieuwsbrief over de transitie in de sport.
