Roeien vindt niet alleen plaats op het water, maar bijvoorbeeld ook in de sportschool op een ergometer. Deze sporters wil directeur Monica Visser van de roeibond eveneens betrekken bij de sport. Om dit te realiseren, participeert de bond in het programma Slagvaardig Organiseren Sport (SOS).
De context waarin de roeisport opereert is de afgelopen decennia enorm veranderd, constateert de roeibond. Natuurlijk zijn nog steeds veel mensen traditioneel lid van een vereniging, maar daaromheen zijn er ook enorm veel sporters die op een andere manier roeien. Wat te denken van bijvoorbeeld de roeiers op een ergometer in de sportschool? Of de roeiers die het leuk vinden om eenmalig mee te doen aan een roei-evenement?
“Hoe mooi zou het zijn als je die groep mensen meer bij je sport kunt betrekken?”, zegt directeur Monica Visser van de roeibond, tevens één van de initiatiefnemers van het programma Slagvaardig Organiseren van Sport (SOS). “We zouden toe moeten naar een licentiemodel dat kan bestaan naast het lidmaatschapsmodel. We hebben de SOS-aanvraag benut om een evenementenlicentie uit te rollen, bedoeld voor mensen die niet via de standaard manier zijn aangesloten bij roeiverenigingen.”
Een voorbeeld? Visser noemt een sporter die het leuk vindt om te worden uitgedaagd en daarom graag voor een klein bedrag wil meedoen aan indoor kampioenschappen roeien. De opdracht is om twee minuten lang op een ergometer alles eruit te persen. De beste wint. “Het is tevens een mogelijkheid om de sport een financiële impuls te geven.”
Dat laatste is belangrijk, want de roeibond merkt op dat de financieringsmiddelen onder druk komen te staan en dat jonge generaties anders sporten dan vroeger het geval was. Visser: “Ik zie overal allerlei beweeggroepjes, daarin zitten sporters die het ook leuk vinden om eens op de ergometer te zitten. Je wilt ze kennis laten maken met je sport, maar aan het traditionele lidmaatschapsmodel zitten heel veel ‘maren’. Het heeft een verplichtend karakter. Als je de manier van binnenkomen niet verandert, dan weet je die groep mensen niet te binden.”
Het klinkt simpel, zegt Visser, om het licentiemodel uit te rollen, maar dat is geenszins geval. Zo moest er juridisch het nodige vastgelegd worden en was het daarnaast de vraag of de roeibond een dergelijk licentiemodel ICT-technisch wel aankon. De roeibond moet onder meer gaan werken met een ander systeem. Dit zijn ze momenteel gefaseerd aan het invoeren.
“Het uitrollen van de evenementenlicentie is complex omdat je de organisatie erop moet voorbereiden. Krijgt iemand een pasje? Is dat dan digitaal? Verzin het allemaal maar. Je moet over veel facetten nadenken en processen opnieuw regelen. Daarin hebben we geïnvesteerd. Natuurlijk roept dat weerstand op bij mensen. Dat is logisch, want mensen vragen zich af waarom je bepaalde processen moet veranderen. Daar moet je doorheen. Je moet de mensen uitleggen waarom je hierin kansen en mogelijkheden ziet. Dat vergt tijd.”
Om die reden hield de roeibond teamdagen, regiodagen en werkbezoeken. Daaruit bleek dat sommige verenigingen de veranderingen toejuichen, maar dat er ook organisaties zijn die er niet blij mee zijn en laten weten dat voor hen alles bij het oude mag blijven. Dat is ook prima, vindt Visser, zolang je iedereen meer meeneemt in het proces en laat nadenken over de toekomst.
Zelf ging de roeibond een jaar geleden op werkbezoek bij de British Rowing Organization. Dat was een inspirerende sessie met onder andere hun Go Row Indoor-programma waarmee ze iedereen aan het roeien willen krijgen, of het nu voor plezier, fitness of competitie is. “Wat zij heel leuk deden: ze beloonden ‘online’ sporters die bezig waren met indoor roeien bijvoorbeeld met een medaille die thuis werd bezorgd. Zij zijn al ver in die ontwikkeling.”
Binnen het SOS-traject krijgt de roeibond hulp van de projectleiders van de Brown Paper Company (BPC), gespecialiseerd in verandermanagement. “Zij heeft een methodiek van zes bouwstenen, waar je training in krijgt. We hebben BPC kunnen vragen om ook andere mensen binnen de organisatie de methodiek mee te geven, met het idee dat we straks projectmatiger met onze werkzaamheden aan de slag kunnen gaan. Je kunt de kennisontwikkeling dus benutten voor groepen in je organisatie.”
Het nieuwe licentiemodel kreeg aanvankelijk de naam ‘W.A.T.E.R.’ (wedstrijd, algemeen, tijdelijk, evenementen, recreant). Tegenwoordig rubriceert de bond meer naar vaardigheids-, evenementen- en participatielicenties. Samengevat ziet de KNRB het licentiesysteem, naast de formele kant ervan, als een potentieel krachtig instrument om de roeisport te laten groeien en bloeien, zowel binnen bestaande of nieuwe roeiverenigingen, als daarbuiten.
Ontvang de nieuwsbrief over de transitie in de sport.
